Een nieuwe week is aangebroken!
Door: lindavreeling
Blijf op de hoogte en volg Linda
19 Juli 2011 | Zuid-Afrika, Pretoria
Hooihooi,
Op dit moment is het hier overdag erg mooi en lekker weer en de zon schijnt de hele dag. Ik hoorde dat het bij jullie niet zo mooi weer is (lees regenachtig en grauw), dus nu mag ik jullie uit lachen dat het in de ZOMER bij jullie niet zo mooi weer is en hier in de winter wel (aangezien het hier eerst echt koud was), haha. Flauw grapje, sorry.
Zoals ik de vorige keer vertelde heb ik afgelopen week in het Kalafong ziekenhuis mee gelopen. Ik ben hier vier dagen geweest en heb op verschillende afdelingen mee gekeken; neurologie, orthopedie, out patiënts (patiënten die voor fysiotherapie in het ziekenhuis komen en ICU (Intensive Care). Dit ziekenhuis is echt niets voor mij om te werken, maar om het een keer te zien is leuk. Het team fysiotherapie bestaat uit ongeveer 11 mensen en zijn voornamelijk jonge meiden.
In Zuid-Afrika zijn zowel gouvernement ziekenhuizen als private practices. De gouvernement ziekenhuizen worden gesubsidieerd door de overheid en daar kan iedereen komen. Ook als je geen medische verzekering hebt (dit hebben de meeste mensen hier niet, het is niet verplicht). Niet elk gouvernement ziekenhuis is zoals het Kalafong hospitol, er zijn ook betere.
De studie fysiotherapie in Zuid-Afrika wordt net als in Nederland voor een deel gesubsidieerd door de regering (hangt ook weer af van of je de opleiding op een universiteit of op een particuliere school doet). Omdat de regering hier geld in steekt moeten de studenten het eerste jaar nadat ze afgestudeerd zijn een jaar in een gouvernement ziekenhuis werken. Het wordt gezien als wij doen wat voor jou, dan doe jij wat voor ons terug. Vandaar dat het team fysiotherapeuten ook zo jong is. Ze krijgen hier wel gewoon voor betaald, al is het niet heel erg veel.
Vrijdagavond ben ik samen met Inka wezen stappen op Hatfield Square. Toen we net aan kwamen lopen zagen we een grote kring met allemaal mensen staan. In de kring werd er door één of meerdere personen gedanst en lieten ze zien wat ze konden. Blank en zwart door elkaar en alles is goed wat je danst. Maakt niet uit hoe gek en raar je ook danst. Echt super leuk. Jammer dat dit in Nederland nooit wordt gedaan, zouden we een keer moeten doen. Lijkt me tof! Wie doet er mee? De avond was uiteraard erg leuk en heb me zeker vermaakt. Ook weer nieuwe mensen leren kennen, altijd leuk.
Zaterdag hebben we lekker een beetje uitgeslapen en zijn we ’s middags naar de National Zoo geweest. Die is hier dichtbij, het is ongeveer in de achtertuin van de SPD. Deze dierentuin was echt groot en heb veel mooie dieren gezien. Vooral de olifant vind ik een prachtig beest. Zo groot en imposant, geweldig.
De dierentuin is ook super mooi aangelegd met mooi planten en bloemen. Wat wel bijzonder was is dat de dierentuin midden in de stad ligt en er dus op sommige plekken gewoon auto’s langs de hekken van de dierentuin rijden. Ook kon je als je in de dierentuin stond de gebouwen van de stad zien. Zo apart. Je denkt dat je ergens in de middle of nowhere bent in een dierentuin en dan zie je ineens allemaal hoge gebouwen staan en auto’s rijden.
Om vijf uur werden we opgehaald door Peet en Marinha (twee mensen die op zichzelf wonen in een huis van de SPD) en zijn we naar Klapperkop gereden. Hier was ik al eens geweest, maar alleen in het donker. Nu waren we er met zonsondergang. Echt wat gaat die snel hier, in tien minuten is hier de zon dan ook onder. Het ene moment maak je een foto van de hele zon en nog geen twee minuten later is er nog maar een klein stukje van de zon te zien. Je ziet de zon echt naar beneden zakken. Daarna zijn we naar Moyo gereden. Dit is een typisch Afrikaans restaurant waar zij ons mee naar toe wilde nemen. Wanneer je aan komt lopen moet je eerst over een bruggetje en vervolgens is er een groot grasveld met een pad gemaakt van horizontaal doorgesneden boomstronken. Met lampjes op de brug en fakkels bij het looppad is het echt super romantisch. Uiteraard zag het restaurant er ook super uit. Er was zelfs live muziek. Om en om werd er muziek gemaakt door twee mannen uit Zimbabwe met een soort piano in een halve bol en een man met een gitaar. Zij liepen door het restaurant en kwamen af en toe aan je tafel staan om voor je te spelen. Super grappig. Heb dit nog nooit in Nederland mee gemaakt, dus weer een ervaring rijker.
Het eten was ook erg goed, ik heb springbok gegeten. Springbok is typisch Afrikaans en in een Afrikaans restaurant moet je iets typisch Afrikaans eten natuurlijk. Het was een leuke en gezellig avond.
Zondag wilden Inka en ik eigenlijk een tour naar Johannesburg, het apartsheidsmuseum en Sowetho (grootste township in Zuid-Afrika) maken, maar helaas was er geen tour. Daarom gaan we deze aankomend weekend doen. We hadden bedacht om even te gaan shoppen en te picknicken in de Pretoria Botinical Garden, totdat we een uitnodiging voor een braai kregen. Uiteindelijk hebben we dus totaal iets anders gedaan dan gepland, maar was wel leuk.
Maandag zijn we dan eindelijk met onze echte, echte stage begonnen. Voor de komende drie maanden ziet het programma er als volgt uit: maandag- tot vrijdagochtend Alma school, maandag- en woensdagmiddag Little Able’s, dinsdagmiddag Latwiel, donderdagmiddag Phillys Robertson en Nonyane, vrijdagmiddag vrij.
De Alma school is een school voor kinderen van 3 – 18 jaar met een beperking. De kinderen doen hier verschillende activiteiten en maken bijvoorbeeld ook sieraden, mozaïeken borden enz. De school start om 8.30 en is om 13.30 afgelopen. Als de kinderen 18 jaar zijn moeten ze van school af. Als de kinderen goed genoeg zijn en er is plek dan kunnen ze tot hun 21e werken in de keuken of de tuin tegen een laag salaris. Deze mogelijkheid bied de school om kinderen zoveel mogelijk bezig te houden. Voor de ouders is het namelijk best moeilijk om elke dag een kind te vermaken die niet veel kan.
De little able’s zijn ook kinderen met een beperking, dit is op de SPD zelf. Sommige van deze kinderen verblijven ook ’s nachts op de SPD, anderen gaan gewoon naar huis. Er zijn overdag in totaal 16 kinderen, maar het kan ook gebeuren dat er veel minder kinderen zijn. Dit omdat ze ziek zijn of de ouders brengen het kind niet, omdat de auto stuk is of ze geen geld hebben enz. Als de auto dus langere tijd stuk is, omdat er geen geld is om hem te repareren komt het kind dus al die tijd gewoon niet. Dit kun je haast niet bevatten, in Nederland komt dit naar mijn weten niet voor, maar zo gaat het hier in Zuid-Afrika.
Latwiel is een soort tehuis (niet op de SPD) waar allemaal volwassenen wonen die in een rolstoel zitten en Phillys Robertson (wel op de SPD) is een stichting met beperkte volwassen mensen.
Maandag zijn we begonnen op de Alma school en hebben we Jane (de enige fysiotherapeut op de school, een al wat oudere vrouw) ontmoet en heeft ze ons een rondleiding gegeven. Het is best nog wel een grote school met veel verschillende klassen (ingedeeld op leeftijd) en verschillende speelplaatsen, tuintjes, terrasjes enz.
Daarna hebben Inka en ik allebei onze eigen patiëntjes gekregen waar we de komende drie maanden elke dag mee gaan werken en ze proberen te helpen. Vervolgens hebben we samen met Jane twee kinderen behandeld. Ook heeft ze ons al verschillende dingen uitgelegd over welke aandoeningen er op de school voorkomen, welke vormen er zijn en wat we kunnen doen bij de kinderen. Erg interessant. ’s Middags zijn we bij de little able’s geweest en hebben we daar kennis gemaakt met de kinderen.
Het contact maken is soms nog wel lastig, want niet iedere kind (lees: meeste kinderen niet) kan praten en je kent het kind nog niet zo goed. Je weet dus ook niet hoe het reageert op bepaalde dingen.
Vandaag zijn we eerst weer op de Alma school geweest waarnaar we door zijn gereden naar Latwiel. Hier hebben we kennis gemaakt en gaan we volgende week echt aan de slag.
Ik ben benieuwd hoe de rest van de week verder verloopt. Hier zal ik uiteraard ook weer een verslag van schrijven!
Tot de volgende keer!
Dikke kus Linda
nieuwe foto's zijn geplaatst op:
http://nl.fotoalbum.eu/lindavreeling
Op dit moment is het hier overdag erg mooi en lekker weer en de zon schijnt de hele dag. Ik hoorde dat het bij jullie niet zo mooi weer is (lees regenachtig en grauw), dus nu mag ik jullie uit lachen dat het in de ZOMER bij jullie niet zo mooi weer is en hier in de winter wel (aangezien het hier eerst echt koud was), haha. Flauw grapje, sorry.
Zoals ik de vorige keer vertelde heb ik afgelopen week in het Kalafong ziekenhuis mee gelopen. Ik ben hier vier dagen geweest en heb op verschillende afdelingen mee gekeken; neurologie, orthopedie, out patiënts (patiënten die voor fysiotherapie in het ziekenhuis komen en ICU (Intensive Care). Dit ziekenhuis is echt niets voor mij om te werken, maar om het een keer te zien is leuk. Het team fysiotherapie bestaat uit ongeveer 11 mensen en zijn voornamelijk jonge meiden.
In Zuid-Afrika zijn zowel gouvernement ziekenhuizen als private practices. De gouvernement ziekenhuizen worden gesubsidieerd door de overheid en daar kan iedereen komen. Ook als je geen medische verzekering hebt (dit hebben de meeste mensen hier niet, het is niet verplicht). Niet elk gouvernement ziekenhuis is zoals het Kalafong hospitol, er zijn ook betere.
De studie fysiotherapie in Zuid-Afrika wordt net als in Nederland voor een deel gesubsidieerd door de regering (hangt ook weer af van of je de opleiding op een universiteit of op een particuliere school doet). Omdat de regering hier geld in steekt moeten de studenten het eerste jaar nadat ze afgestudeerd zijn een jaar in een gouvernement ziekenhuis werken. Het wordt gezien als wij doen wat voor jou, dan doe jij wat voor ons terug. Vandaar dat het team fysiotherapeuten ook zo jong is. Ze krijgen hier wel gewoon voor betaald, al is het niet heel erg veel.
Vrijdagavond ben ik samen met Inka wezen stappen op Hatfield Square. Toen we net aan kwamen lopen zagen we een grote kring met allemaal mensen staan. In de kring werd er door één of meerdere personen gedanst en lieten ze zien wat ze konden. Blank en zwart door elkaar en alles is goed wat je danst. Maakt niet uit hoe gek en raar je ook danst. Echt super leuk. Jammer dat dit in Nederland nooit wordt gedaan, zouden we een keer moeten doen. Lijkt me tof! Wie doet er mee? De avond was uiteraard erg leuk en heb me zeker vermaakt. Ook weer nieuwe mensen leren kennen, altijd leuk.
Zaterdag hebben we lekker een beetje uitgeslapen en zijn we ’s middags naar de National Zoo geweest. Die is hier dichtbij, het is ongeveer in de achtertuin van de SPD. Deze dierentuin was echt groot en heb veel mooie dieren gezien. Vooral de olifant vind ik een prachtig beest. Zo groot en imposant, geweldig.
De dierentuin is ook super mooi aangelegd met mooi planten en bloemen. Wat wel bijzonder was is dat de dierentuin midden in de stad ligt en er dus op sommige plekken gewoon auto’s langs de hekken van de dierentuin rijden. Ook kon je als je in de dierentuin stond de gebouwen van de stad zien. Zo apart. Je denkt dat je ergens in de middle of nowhere bent in een dierentuin en dan zie je ineens allemaal hoge gebouwen staan en auto’s rijden.
Om vijf uur werden we opgehaald door Peet en Marinha (twee mensen die op zichzelf wonen in een huis van de SPD) en zijn we naar Klapperkop gereden. Hier was ik al eens geweest, maar alleen in het donker. Nu waren we er met zonsondergang. Echt wat gaat die snel hier, in tien minuten is hier de zon dan ook onder. Het ene moment maak je een foto van de hele zon en nog geen twee minuten later is er nog maar een klein stukje van de zon te zien. Je ziet de zon echt naar beneden zakken. Daarna zijn we naar Moyo gereden. Dit is een typisch Afrikaans restaurant waar zij ons mee naar toe wilde nemen. Wanneer je aan komt lopen moet je eerst over een bruggetje en vervolgens is er een groot grasveld met een pad gemaakt van horizontaal doorgesneden boomstronken. Met lampjes op de brug en fakkels bij het looppad is het echt super romantisch. Uiteraard zag het restaurant er ook super uit. Er was zelfs live muziek. Om en om werd er muziek gemaakt door twee mannen uit Zimbabwe met een soort piano in een halve bol en een man met een gitaar. Zij liepen door het restaurant en kwamen af en toe aan je tafel staan om voor je te spelen. Super grappig. Heb dit nog nooit in Nederland mee gemaakt, dus weer een ervaring rijker.
Het eten was ook erg goed, ik heb springbok gegeten. Springbok is typisch Afrikaans en in een Afrikaans restaurant moet je iets typisch Afrikaans eten natuurlijk. Het was een leuke en gezellig avond.
Zondag wilden Inka en ik eigenlijk een tour naar Johannesburg, het apartsheidsmuseum en Sowetho (grootste township in Zuid-Afrika) maken, maar helaas was er geen tour. Daarom gaan we deze aankomend weekend doen. We hadden bedacht om even te gaan shoppen en te picknicken in de Pretoria Botinical Garden, totdat we een uitnodiging voor een braai kregen. Uiteindelijk hebben we dus totaal iets anders gedaan dan gepland, maar was wel leuk.
Maandag zijn we dan eindelijk met onze echte, echte stage begonnen. Voor de komende drie maanden ziet het programma er als volgt uit: maandag- tot vrijdagochtend Alma school, maandag- en woensdagmiddag Little Able’s, dinsdagmiddag Latwiel, donderdagmiddag Phillys Robertson en Nonyane, vrijdagmiddag vrij.
De Alma school is een school voor kinderen van 3 – 18 jaar met een beperking. De kinderen doen hier verschillende activiteiten en maken bijvoorbeeld ook sieraden, mozaïeken borden enz. De school start om 8.30 en is om 13.30 afgelopen. Als de kinderen 18 jaar zijn moeten ze van school af. Als de kinderen goed genoeg zijn en er is plek dan kunnen ze tot hun 21e werken in de keuken of de tuin tegen een laag salaris. Deze mogelijkheid bied de school om kinderen zoveel mogelijk bezig te houden. Voor de ouders is het namelijk best moeilijk om elke dag een kind te vermaken die niet veel kan.
De little able’s zijn ook kinderen met een beperking, dit is op de SPD zelf. Sommige van deze kinderen verblijven ook ’s nachts op de SPD, anderen gaan gewoon naar huis. Er zijn overdag in totaal 16 kinderen, maar het kan ook gebeuren dat er veel minder kinderen zijn. Dit omdat ze ziek zijn of de ouders brengen het kind niet, omdat de auto stuk is of ze geen geld hebben enz. Als de auto dus langere tijd stuk is, omdat er geen geld is om hem te repareren komt het kind dus al die tijd gewoon niet. Dit kun je haast niet bevatten, in Nederland komt dit naar mijn weten niet voor, maar zo gaat het hier in Zuid-Afrika.
Latwiel is een soort tehuis (niet op de SPD) waar allemaal volwassenen wonen die in een rolstoel zitten en Phillys Robertson (wel op de SPD) is een stichting met beperkte volwassen mensen.
Maandag zijn we begonnen op de Alma school en hebben we Jane (de enige fysiotherapeut op de school, een al wat oudere vrouw) ontmoet en heeft ze ons een rondleiding gegeven. Het is best nog wel een grote school met veel verschillende klassen (ingedeeld op leeftijd) en verschillende speelplaatsen, tuintjes, terrasjes enz.
Daarna hebben Inka en ik allebei onze eigen patiëntjes gekregen waar we de komende drie maanden elke dag mee gaan werken en ze proberen te helpen. Vervolgens hebben we samen met Jane twee kinderen behandeld. Ook heeft ze ons al verschillende dingen uitgelegd over welke aandoeningen er op de school voorkomen, welke vormen er zijn en wat we kunnen doen bij de kinderen. Erg interessant. ’s Middags zijn we bij de little able’s geweest en hebben we daar kennis gemaakt met de kinderen.
Het contact maken is soms nog wel lastig, want niet iedere kind (lees: meeste kinderen niet) kan praten en je kent het kind nog niet zo goed. Je weet dus ook niet hoe het reageert op bepaalde dingen.
Vandaag zijn we eerst weer op de Alma school geweest waarnaar we door zijn gereden naar Latwiel. Hier hebben we kennis gemaakt en gaan we volgende week echt aan de slag.
Ik ben benieuwd hoe de rest van de week verder verloopt. Hier zal ik uiteraard ook weer een verslag van schrijven!
Tot de volgende keer!
Dikke kus Linda
nieuwe foto's zijn geplaatst op:
http://nl.fotoalbum.eu/lindavreeling
-
20 Juli 2011 - 08:19
Sabine:
Leuk Linnie!!!!!!
Kus -
20 Juli 2011 - 11:27
Paul Koekoek:
Lieve Linda,
wat ben ik jaloers op jou! Als ik een paar jaar jonger was geweest had ik zo met je mee op stage gegaan. Ik lees dat je je wel vermaakt. Maak er een mooie tijd van. Ik zal proberen om je nog een beetje te volgen.
Ps. Tijdens mijn vakantie had ik gelukkig wel lekker weer.
Groet,
Paul Koekoek -
20 Juli 2011 - 11:37
Alien:
Hee Linda,
super leuke verhalen om te lezen. jullie hebben in korte tijd al heel wat meegemaakt. En wat leuk dat je daar je verjaardag hebt kunnen vieren, pakt niemand je meer af!
Ik ga je site in de gaten houden de komende tijd.
Geniet, geniet, geniet!! Meer kan ik niet zeggen, veel succes :)
xx -
20 Juli 2011 - 20:37
Nadieh:
Heey Lin,
Het blijft leuk om je verhalen te lezen! Spannend allemaal hè, nieuwe stage enzo!
Haha ik doe wel met je mee in Nederland hoor..met dansen ;)
Have fun nog chick!!
Kus -
21 Juli 2011 - 14:53
Jelisa:
Leuk Lin!! Genoeg te doen daar zo te lezen!
Blijf het leuk vinden om je zo te volgen. Zo ver weg, maar door het lezen van je verhalen toch lekker dichtbij ;-)
Xx -
21 Juli 2011 - 17:54
Siem:
He Linniee!
Leuk reisverslag, mooi en leuk om te lezen!:) Blijf er lekker van genieten meid! Veel meer kan ik niet zeggen! Ik ben blij je al even gezien en gesproken te hebben en volgens mij ga je een super tijd hebben daar!! Succes deze week!
Veel liefs Siem -
21 Juli 2011 - 18:02
Siem:
En owja, ik zou zo naar je toe willen komen! Super mooi land lijkt me het aangezien de foto's!!! Jeetje mina, ik heb mijn ogen uitgekeken;) -
24 Juli 2011 - 11:13
Ruben, Maartje, Gijs:
Hi Linda,
Klinkt goed allemaal! Fijn dat je nu echt aan het werk kan. Zal wel een bijzondere ervaring zijn in vergelijking met Nederland. Geniet maar van alles wat je meemaakt. Wij lezen graag al je verslagen.
liefs,
Ruben, Maartje en Gijs -
24 Juli 2011 - 17:43
Yvonne Lemmerman:
Hallo Linda, veel succes de komende werkweek. Het is heel leuk om te lezen wat je daar allemaal beleeft. Zo krijg je een goed idee van je leven daar. Veel plezier maar weer.
Groet Yvonne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
